Geldiiiik Kars'aaa
Jüpiter'den Mars'a ne kadar futbol sevmeyen varsa, o kadar da seveni var diyelim, sezona "Merhabayı" çakalım. Kadroya geçen seneden kimler kaldı diye göz gezdirdiğimizde, formunu koruyan mankenler gibi; "zımba" bir görüntü düşüyor önümüze.
Gelenleri de listeye eklediğimizde hatta biraz da kas yapmış görünüyoruz!!!
Sahaya nasıl yansır bilmiyorum.
Bakalım, bakalım...
Kenan Karaman ve Salih Uçan hariç, kadro geçen seneden kalma tatlı bir huzur anlatıyordu. Ani atak başlangıçları,
Kendinden emin paslaşmalar derken,
Günlük yaşamdan alışkanlık 'HES kodu var mı bu arkadaşların?' dedim.
'HES kodu yok, N'Koudou var!' dediler. Adam sıfırdan tavana astı iyi mi:
1-0. Golden sonra çok alın alan bıraktık Rize'ye. Öyle 3-5 dakika değil ha bir 25 dakikası var. Atla gelseler, koşturacak yer bulurlardı valla! O derece yani.
İlk yarım saati doldurduğumuzda hem toparlandık, hem de Kenan Karaman'ın hırsı ve aşırı istekli oluşu gözümüzden kaçmadı. Salih Uçan'ın azıcık tutuk kalması bir yana, takımın 'bana acil santrfor lazım' diye bağırışı kulaklarımızı tırmaladı adeta. Futbolun anlık olmadığını, bütüne yayılan bir spor olduğunu herhalde bize en iyi anlatan Atiba'dır.
Dantel işler gibi, nakış nakış sahayı harmanlayan ve takımını evlat gibi sarmalayan, makinenin acil tuşu gibi her yere yetişen adam. İkinci golün başlangıcından bitiş noktasına kadar 'Ben buradayım' diye bağırdı. 'Bizim eskiden bastonuyla bağırır ihtiyarımız' diye bestemiz vardı.
Atiba Oynadıkça O Geliyor Aklıma:
2-0. Quaresma'nın ayağının dışını özlediğimiz gibi Ghezzal'ın ayağının içini özlemişiz!!! Kendisine iletelim lütfen.
Ozzie Ve Larin Oyuna Girince,
'Alkış tutsun herkes şampiyona' diye bağırasım geldi. Larin demek gol demek zira: 3-0. Sanki Göztepe ile son şampiyonluk maçı oynuyormuş gibi bir hava vardı sahada iyi mi... Mücadele gücü yüksek ve iştahlı.Aman nazar değmesin, bütün sezon sürsün diyelim.
Tebrikler takım.
Akşam
