Yan gözle süzenlerden, kıskançlıktan dişlerini gıcırdatanlara, merakla bekleyen gözlerden, kollarını açıp yarini bekleyen heyecanlara kadar, futbol kamuoyunun görmek için sabırsızlandığı Beşiktaş'ın arz-ı endam etmesini bekliyoruz.
"Önümüzden geçse de baksak" der gibi...
Tünelin ucunda parlayan ışık gibi...
İşte Siyah-Beyaz formalarıyla göründüler bile...
Sergen Hoca belli ki gözünü karartmış, kadro öyle böyle değil yani. Tabii kağıt üzerinde...
Sahada neler olacak hep beraber göreceğiz.
Alex Ve Pjanic'i Aynı Anda Oynatabilmek İçin Arka 5'liye 3 Yerli Oyuncu Oturtmuştu Sergen Hoca
Ve film de böyle başladı zaten. Tek kapılı mı bilmiyorum.
Siyah arabası ve siyah peleriniyle Batman, el freniyle gaza aynı anda asıldı.
Toz duman arasında ortaya şahane bir manzara çıktı. Halis muhlis bir topçu dokunuşu diyebiliriz attığı gole: 1-0.
Sürat, çabukluk, teknik, varyete kokan enstantaneler zinciri, N'Koudou'nun ayağından golle sonuçlandığındaysa daha takımın yarısı arz-ı endam etmemişti bile: 2-0.
İlk bölüme 5 (!) dakika ara verildiğinde Beşiktaşlı futbolcuların bir piyano tuşundan çıkan sesi andıran topa dokunuşları, amansız ve bilinçli bir baskı ve Vida'yla Alex'in sakatlanarak oyundan çıkışları kalıyordu akıllarda.
Malatya kalecisinin topu uzaklaştırmak için salladığı şut, sırtı dönük Batshuayi'nin "kaba eti"ne çarpıp tıngır mıngır kaleye gidince ikinci yarıyla ilgili fazla yorum yapmaya gerek kalmadı.
Lakin aklım Batshuayi'nin attığı ilk golde Marsa gönderilen 158 silindirli uzay mekiğinin arkasında bıraktığı ince bir çizgi gibi süzülen Pjanic'in ara pasında kaldı.
Yazmadan edemezdim. Eskiden radyonun hüküm sürdüğü dönemlerde "Arkası yarın" adı altında ufak ve kısa piyesler vardı.
En heyecanlı yerinden keserler "Arkası yarın" derlerdi.
Beşiktaş da öyle "Arkası yarın" der gibi ara verdi filme.
Devamı ve en adrenalinlisi çarşambaya...
Akşam
