Alkışlar Beşiktaş’a; futbolculara ve Şenol Güneş’e.
Ligde soru işaretleri yaratan takım olgun ve uyumlu bir futbol oynadı. İlk yarı atak iştahı içindeydiler, 2. yarı ise topu kalelerinden uzakta tuttular. Ve istediklerini elde ettiler. Böylece Şampiyonlar Ligi’nin geçerli olan futbolunu oynadılar. Birçok alanda Avrupa standartlarından kopmakta olan ülkemizde Avrupalı olduklarını gösterdiler.
Oysa ki başlangıçta durum hiç de iç açıcı değildi; Adriano’dan mecburen oluşturulan sağ bek, son gün grip olan ve kadrodan çıkarılan Tolgay, Pepe hariç henüz takıma uyarlanamamış yeni transferler…
Şenol Hoca olası en uyumlu kadroyu sahaya sürmüş.
Ne var ki Kartal’ın kanatlarına bakınca bir düşüncedir alıyor beni
Savunma sevmeyen Babel sol tarafta, daha da savunma sevmeyen Quaresma sağ tarafta. Arkalarında da ileri çıkmaya çok hevesli Caner’le Adriano. Özellikle Adriano’ya bol şans dileyerek başlıyoruz maça.
Ne var ki Beşiktaş atak ve gol iştahı içinde. Q7’nin Talisca’nın kafasına kestiği topla geliyor golümüz. 13 Eylül’de maçın 13. dakikasında.
Gecenin golü
Ardından da Porto’nun baskısı artıyor özellikle Adriano ve Q7’nin tarafından. Ama beraberlik bir baskı anında Tosic’in pozisyon hatası sonucu kendi kalesine attığı golle geliyor. Ve o gol moralimizi bozuyor bir süre. Baskıdan kurtulup ilk seri dikine paslarla çıkışımızda da Cenk gecenin golünü atıyor; ta 32 metreden. Ama ataktayken kaptırılan toplar tehlikeli oluyor hep. Biz de buluyoruz bazı pozisyonlar fakat isabetsiz şut denemeleri 3. golü getirmiyor.
Porto 2. yarıya hücuma yaptığı iki takviyeyle başlıyor. İlk dakikalarda burnumuzu çıkaramıyor, baskıyı kıramıyoruz bir türlü. Top bizim alanda oynanıyor artık. Ve Oğuzhan 65’te çizgiden çıkardığı topun ardından yerini Medel’e bırakıyor. Yani savunma tedbirini artırıyor Şenol Hoca. Biraz daha orta alanda top tutmaya başlıyoruz son 15 dakikaya girerken. Gittikçe oyuna hakim olan Siyah - Beyazlılar 86’da dantel örer gibi paslaşarak Babel’le 3. golü de bulup kesin üstünlüklerini ilan ediyorlar.
Cumhuriyet
