Beşiktaş Kulübü'nün pazar günü divan toplantısı vardı.
29 Ekim'de yapılması gereken!
Kürsü hep aynı yerdeydi.
O garip değildi de
Konuşanlar!
Lakin o kürsüde konuşanlar hep aynı yüzlerdi.
İşte o biraz can sıkıcıydı.
İnanın sorası geliyor insanın;
"Koskoca camiada 3-5 sima mı var konuşacak?
Yoksa konuşacak olanlar küstürüldü mü?" diye.
Ve ne yazık ki hep aynı üslup…
Biri hesap soruyor,
Biri hatır!
*****
Sonra her şeye ve her şeyi alkışlayan bir topluluk var.
Araştırmadan ve ne olduğunu bilmeden…
Geçtiğimiz mali kongrede,
Beşiktaş'ın Başkanı "Voleybolun küme düşmesinden ben sorumluyum" dediğinde,
İnsanlar alkışladı iyi mi!
Anlayın durumu yani.
Üyeliklerin bin 200 TL'ye düşmesi için gündem yaratan,
Bu madde oylamadan geçtiği için övünenler,
Bu sefer de üye olma fiyatlarının artırımı için yapılan vaatlere alkış tutuyorlar.
Paradoksa bakın Allah aşkına.
Perhizi, lahana turşusunu geçtim,
"Allah'ım sen aklıma mukayyet ol" durumlarındayım.
*****
Ortalıkta bir sürü rakam dolaşmakta.
Milyon dolarlarla ifade edilen,
Alacak, temlik,
Kap, borsa, banka.
Yok! Yok.
Sonra bunların hepsini açıklayacak
Muhasebeciler ve mali müşavirler sahne alıp bir almanak hazırlıyorlar.
Hani adına 'Kitapçık' dedikleri…
Buraya kadar her şey tamam gözüküyor.
Tamam olmayan o kitapçığın verilme ya da dağıtım zamanı.
Ne zaman veriyorlar kitapçığı?
Kongre günü salona giriş yapanlara.
Yarısı sabah uykulu gelmiş gözlere paravan oluyor.
Yarısı da büfeden alınan sıcak fincana altlık…
Alıp da inceleyen yok denecek kadar az yani.
Demem şu ki;
Bu kitapçıklar kongreden 15 gün evvel,
Üyelere kargoyla yollansa,
İnsanlara inceleme için fırsat verilip, zaman tanınsa,
Ve sonra meraklısı ve ilgilisi de
Soracağı soruları hazırlayarak kongreye gelse,
Fena mı olur.
Nedir bu senelerdir oldu-bittiye getirme hali?
Bir türlü anlayamamışımdır.
*****
Hem sonra
Beşiktaş Başkanı'nın konuşması biter bitmez,
Neden insanlar terk-i salon eder ki.
Ondan sonra konuşacaklar insan değil midir?
Bu saygısızlığa 'dur' diyecek merci ne yapmaktadır.
Sorular tüm endamıyla orta yerde dolanıyorken,
Cevaplar hangi 'hazan'ın sararmış yapraklarında saklıdır.
Oğuzhan ve hocaları
Geçtiğimiz hafta milli maç arasındaydık.
Biz aradaydık ama
Millet köşeleri tutmuştu bile.
İsmail Köybaşı'ndan Gomez'e
Milosevic'ten, Olcay'a
Ve tabii ki bu yazıyı yazmama sebep Oğuzhan'a kadar.
Ne hikmetse allayıp pulladılar Beşiktaş futbolcularını…
Biz de 'Uçurtmam tellere takıldı' misali,
Transfer haberlerine 'takıldık' tüm hafta sonu
Hele Mancini'nin, Arsenal'ın
Oğuzhan'ı keşfetmiş olmalarını anlatan haber yok mu?
Yarıldım ortadan!
Arsenal'ın ilgisine eyvallah da,
Mancini bir sezon çalıştı bu ligde,
Oğuzhan'ı görememiş mi de,
Topa dokunuşundan anlayamamış mı da,
Şimdi Inter'den göz kırpıyor çocuğa.
Sormazlar mı adama, 'Ne iş yaparsın?' diye.
Hadi onu geçtim ya Bilic!
Yeni doğmuş bebe gibi,
Hep gözünün önündeydi Oğuzhan,
O bile keşfedemedi çocuğu,
Taraftarın iki senedir "Oğuzhan'da ısrar edin" bilgeliğini,
Ve kumaşından anlama biçimini,
Şu yazının orta yerine koysam,
Ve bu konularla ilgili bir kıstas, bir birim olsa,
Hepsi aç kalır vallahi…
Taraftarın gördüğünü ve hissettiğini,
Bir teknik adam nasıl bilemez?
Bu gelişigüzel yaşama biçimi ve sorumsuzluk,
Ve bu 'hazıra kondumculuk!'
Kim bilir kaç çocuk heba oldu gitti bu değirmende,
Yazık!
Akşam
