18 Haftada Dört Farklı Teknik Direktörle Sahaya Çıkmak Bize Mahsus Olmalı;
Başka örneği var mı bilmiyorum.... Bu görsel kakofoniden bir an evvel kurtulmak ümidiyle?!! Ayrıca takımın başında sahaya çıkan Serdar Topraktepe kardeşime sonsuz başarılar diliyorum.
Maça Klasik Muleka Sendromuyla Başladık
Adam bir dakika içinde iki pozisyona girdi ve ikisinde de havaya bakıp güldü... Artık havaya bakarak 'bana yetenek vermedin' diye Allah'a mı isyan ediyor bilmiyoruz... Ama arkadaş ciddi sıkıntı... İlk 15 dakikada 3 gol pozisyonumuz var Takım koşuyor, yetenekler stabil... Defans hataları bitmez karın ağrılarında!!! Bayadır dikkatimi çeken en önemli şey top bizdeyken futbolcuların birbirine uzak oluşu... O kadar uzaklar ki pas yapamıyoruz... Bu arada Amir'in uzun bir aradan sonra üç kişinin içine mükemmel bir ara pası attığını, Genç Semih Kılıçsoy'un o ara pasına üç kişinin içinden zıpkın gibi çıktığını, Taa altyapıda öğretilen 'basit gol nasıl atılır'ı herkesin gözünün içine soktuğunu bacak bacak üstüne atarak size anlatabilirim. 0-1
Bravo Semih kardeşim.. İkinci yarıda kaleci Mert'in iki defa 70 metreye top attığını, Bu toplardan birine Muleka birine de Rashica'nın angaje olduğunu, Rashica'nın boş kaleye vuramadığı topun kornere çıktığını, o kornerin Colley'in kafasından gol olduğunu, ikinci Beşiktaş golü olarak notlarımın arasına alıyorum. 0-2
Mehmet Büyükekşi federasyonu ve onun hakemleri, Colley'in Pendik'e ve Trabzon'a attığı golleri saysa adam şimdi gol kralıydı... Golden sonraki klasik rahatlama moduna geçtiğimizde rakibe de davetiye çıkartıyorduk... Gelin gol atın diye... Bize kapanmak yaramıyor işte anlayın artık. 1-2
Maçı bitirdik bitirmesine de bu takımın acil yetenek sınavı ve rehabilitasyona ve yüklüce de maalesef değişime ihtiyacı var... Göl kenarında piknik havasında geçen şu maçı bile son dakikada direğin dibinde bırakıyorduk ya!!! Vallahi enteresan ya...
Akşam
