Seçimlere az bir süre kaldı. Adaylar arasında büyük bir seçim yarışı yaşanıyor...
Hepsinin mitinglerini izlemeye çalışıyoruz. Üzülerek söylemeliyim ki, bu seçim döneminde Sayın Cumhurbaşkanı dışında hiçbir adayı yandaş medya diye adlandırılan ekranlarda göremiyoruz.
Halkın vergileriyle ayakta kalan TRT ekranlarının da iktidar dışında diğer adaylara yer vermemesi, ülkeyi yönetenlerin meydanlarda daha fazla adalet daha fazla özgürlük söylemleriyle örtüşüyor mu?
Hele de cumhurbaşkanı adaylarından birinin mahkum olarak hapishanede oluşunu, bırakın “daha fazla adalet”’i, normal adalet anlayışıyla örtüştürebiliyor musunuz?
Birey olarak bu söylemlerden benim anlayamadığım bu işin “daha”sı nasıl oluyor? Adalet adalettir, özgürlük de özgürlüktür. Ülkeyi yönetenlere sormak istiyorum. 16 yıllık iktidar döneminizde, parlamentoda çoğunluk hep sizdeydi. İstediğiniz tüm yasaları çıkardınız. Bu konuştuklarınızın ışığında ben de diyorum ki, madem bundan yakınıyorsunuz, o dönemde bu sorunları neden halletmediniz?
Sayın Cumhurbaşkanı’nı geçen gün yaptığı salon konuşmalarından birinde, herhalde alıştığı coşkuyu göremediği için, izleyicilere “yorgun musunuz” diye sordu.
Sayın Cumhurbaşkanı, meydan konuşmalarınızı bitirirken çoğunlukla seçmenlerinizle tekrarladığınız o meşhur şarkıyı anımsadım. “Beraber yürüdük, biz bu yollarda”. Belki de yorulan sadece “yollarda beraber yürüdüğünüz” seçmeniniz değil de, siz ve kadronuzun da yorulmuş olabileceği hiç mi aklınıza gelmiyor? Sayın Cumhurbaşkanı’nın bu müzik sevgisinden konu açılmışken aklıma Polonya Başbakanı’nın eski bir hikayesi geliyor.
“O, bir zamanlar Polonya'nın en ünlü piyanisti ve bestecisiydi. Hem de Chopin'i en iyi yorumlayanlardan biri...
Sonra diplomat oldu. Dahası siyasete girdi ve Polonya'nın Başbakanı oldu...
Bir gün devlet başkanı olarak Fransa gezisi sırasında Paris Üniversitesi'nde müzik bölümünde okuyan bir genç yanına gelip;
“Siz o ünlü piyanist Jan Paderewski değil misiniz?” diye sordu.
Paderewski; “Evet, O bendim” diye yanıtladı.
“Fakat şimdi?”
“Şimdi Polonya'nın Başbakanıyım işte” deyince,
Genç; “Yaa öyle mi, ne büyük bir düşüş!”
diyerek kinayeli bir cevap verir. Paderewsky gencin bu sözünü hayatı boyunca kendine dert eder.
Bir gün halka konuşurken şunları kaydeder.
“Piyanonun tuşlarına hükmetmek devlete hükmetmekten zormuş meğer! Başbakanken ırmak geçmeyen yere köprü vadedersiniz ve herkes inanır. Halkı kandırarak devlete hükmedebilirsiniz, ama 7 oktavlı bir piyanoda fa sesine basıp do diye yutturamazsınız. Notalar sizi gerçeğe, yalnızca gerçeğe, matematiksel ölçüye, tartıya, armoniye, melodiye doğru sesi vermek için doğru tuşa basmaya mecbur eder. Müzik sizi yalandan, sahtelikten kurtarır...”
Sözcü
