Dörtlü defans hattının üstüne, Josef’li, Atiba’lı ve Dorukhan’lı 3 ön libero ile çıktık sahaya.
Kanatlardan birinde Boyd vardı ki çokça maçta defansa yardımıyla öne çıkıyordu. Yani anlayacağınız, Hücum borusu çaldığında iki kişinin kulakları irkilecekti. Gökhan Töre ve Aboubakar... Kadro kâğıt üzerinde böyle düşündürüyordu lakin önemli olan er meydanıydı. Bakalım...
Maça önde basarak başladık ama Defans hattı da (!) buna ayak uydurunca daha 8. dakikada gol yedik.
Gençlerbirliği hücumunda Necip ve Welinton önde durup 1 tane adamı paylaşamayınca, üstüne ofsaytı da bozunca elin oğlu gelip golünü attı. Sahaya yayılmada, önde çoğalmada, adam paylaşmada problem vardı. Arkada büyük boşluklar bırakılıyordu. Bu sistemle değil Aboubakar, Cavani gelse havaydı. Ne lazımdı? 6’lardan ikisini ihraç edip, 8’leri dahil etmek. Tabii bir de defansa futbol öğretmek!
İkinci yarıda ilk 5 dakika hırs ve tempo yaptık. Mensah oyuna girmişti, kale önünde oynuyorduk ama gol yollarına girmekte sıkıntı yaşıyorduk.
Top kapmak için üçlü sıkıştırmalar oluyor, Ama pas yapmak için üçgeni kuramıyorduk. Oyuncu değişiklikleri devam ediyor ama oyun aynı kalıyordu. Sazı eline alacak tek adam yoktu. Kenarları niye beslemiyoruz diye soracak olsak, Gökhan’ı orta sahada topla didişirken görüyorduk. 76’da 5 oyuncu değiştirme hakkını bitirdik! Lakin delirme hakkını baki tutuyoruz.
Akşam
