Bazı filmlerde rastlarsınız ya, hani dalgıç suyun derinliklerinde dolanırken oksijeni biter.
Bir an evvel yüzeye çıkması lazımdır. Paletini çırpar, kollarını vücudunda birleştirir, başı yukarıya doğru uzamıştır adeta. Ve bulunduğu yerden, hızlı ve seri şekilde oksijene süzülür. Su üstüne, en zirveye yani… Görüntü muhteşemdir. Bu sezonki Beşiktaş’ı tasvir etmek istedim bu sahne geldi aklıma….
Çağdaş Hoca’nın kulübeye gidip, Sergen Hoca’ya ve Murat Hoca’ya sarıldığı görüntülerle başladı maç.
Orta saha yine kelepçeyi andırıyordu. Bu sezon Larin-Aboubakar ikilisine bayağı bir alışacağız galiba. Sihirli ayak Ghezzal, genç Rıdvan, asi Rosier. Hepsi sahadaydı. Ligin en çok topla oynama yüzdesine sahip iki takımının ilk 20 dakika kaleye ve kaleciye gitme oranı neredeyse sıfır. Beşiktaş biraz daha geride kabullenir gibiydi maçı ama orta sahadaki kalabalık kümeler eşitti. Beşiktaş hızlı çıkarım diye sıkı kapanmayı denemişti ama sık pas hataları buna engel oluyordu. Sonra bir korner atışında topun ele gelişine yine penaltı çaldılar. Bıktık vallahi…
Kuralınız Batsın
Golden sonra hem oyunda hem planda bir reaksiyon bekledik. Az bir şey oldu ama yeterli değildi. Bu minvalde Ghezzal’ın karşı karşıyası var ki akıllara zarar. O sihirli ayak gitti kaleciye verdi topu iyi mi! Arka taraftaki kademe ve zamanlama hataları, alan kapatamama bazı bölümlerde sıkıntı oluşturuyordu ki acil çözüm şarttı. Bu arada Rosier’in anlamsız sinir yapmasını da anlamış değilim. Sarıyı gördü, kırmızıya davetiye çıkartıyor adeta. Aklın yolu bir. İkinci yarıya Rosier’i oyundan alıp, Dorukhan’ı sağa çekip, Larin’in yerine de Mensah’ı tercih etti Sergen Hoca.
Roller Değişmişti
Kalabalık gelen Beşiktaş’tı ve hissettirmeye başlamıştı kendini. Ama acil eylem planı gerekiyordu, zira pozisyon bulamıyorduk. Etkin olduğumuz dakikalarda sonuca gidememiş. Rakibin orta sahadaki top yapmasına engel olamamıştık. Tabii hâl böyle olunca pozisyon üstünlüğü Alanya’ya geçmiş ve ikinci golü bulmuşlardı. 90’ıncı dakikada Aboubakar penaltıyla farkı bire indirdi. Yeniden umudu yakalamış koşuyorduk peşinden. Ama bu sefer olmadı.
Enseyi karartmaya gerek yok. Futbol bu, olur böyle şeyler.
Akşam
