


Nasıl bir zaman diliminde yaşıyorsak.
Evrenin hangi boyutundaysak artık.
Ve Allah bizi nasıl sınıyorsa
Yaralı yürekler, dinmeyen göz yaşı
Sönen ocaklar
Ve göçüp giden hayatlarla baş başa yaşıyoruz.
Kan değirmenleri hızla dönerken
'Kabil’in mundar baltası' demiş ya üstat
Biz onunla uğraşıyoruz.
Şarkılarda, filmlerde bilirdik biz şehre yağan bombaları.
Meğer perşembenin gelişini terennüm ediyorlarmış.
Müjgan’ı bir kadın ismi bellemiştik.
Halbuki, 'Kirpik'lerin ızdırabını anlatıyormuş bize ustalar.
Amerika’da gökdelene, Fransa’da bir stat yakınına, İngiltere’de bir metroda patlayan bombalara şahit olunca anlıyordu eloğlu,
Yıllarca içimize düşen ateşi.
Kan gölüne dönmüş Ortadoğu’yu
"Ne olacak bu işin sonu?" goygoyuyla savsaklıyordu eloğlu,
İnsanoğlu.
Bitmeyen kin
Bitmeyen para hırsıyla buluşmuştu bulvarın tekinde.
Ve insanlığa
Ve yurdumuz insanına eziyet ediyorlardı.
Ne gebe dinliyorlardı
Ne bebe…
Yar göğsüne baş koymamış delikanlıları
Vatanı için göğsünü siper etmiş delikanlıları hedef alıyorlardı.
Eline el değmemiş gencecik kızlara acımıyorlardı bile.
Bu acımasız döngü
Bu doymayan mide
Ve bu kan tacirleri ne istiyordu peki!
Ne istiyordu bu suçsuz,
Bu günahsız
Bu masum insanlardan
Ne için dönüyordu bu kan değirmenleri.
Petrol,
Silah,
Gaz,
Su…
Ne arkadaş ne!
Tüh! Allah sizi bildiği gibi yapsın emi!
2016 yılında kaç noktada insanlara
İnsanlığa yapılmış saldırılar oldu ülkemizde.
Her defasında ‘Bu son olsun' dedik.
Ama nafile sevdalar.
Hele bu son Şeref Bey’in yanı başında patlayan bombalar
Siz ayrıştıralım diye yapıyorsunuz ama
Bu ülke insanı daha çok birleşiyor.
"Polisinizin yanındayız" diye ayağa kalkan sosyal medya
Selçuk İnan’ın Antep maçından önce
Bir polis kardeşimizi tribünlere götürmesiyle göz yaşlarına boğuldu.
Bu yazıyı yazmama sebep olan da o gencecik polisin yüzündeki masumiyetti
Ne yapacağını bilemeyip,
Yere düşen o utangaç bakışları gördünüz mü
İçinde ne dağlar ne okyanuslar yarılıyordu kim bilir.
Ya o şehit düşen insanların cenazeleri.
Ne olduğunu daha tam anlamamış
Ama "Babam nerede" diye sağa sola bakan ufacık bebelerin
Buğulanmış gözleri
Yok arkadaş yok.
Bu ülke
Bu ülke insanı bunları hak etmiyor.
Anaların adeta dağlanmış yürekleri bu acıları hak etmiyor.
Sporla iç içe yaşayan biri olarak benim
Spor harici böyle bir yazıyı kaleme almam
Yaşananları yüreğimin kaldıramamasındandır.
Üzülüyorum.
Biliyorum ki milyonlarca kişi benle aynı duygu yoğunluğundadır şu an.
O yüzden artık devletimizin yaşanan bu hazin olaylara bir çare bulması gerekmektedir.
Bu yürek, bu gönül çok şey söyler de
Lakin diyeceklerim bu kadardır.
Hepimizin başı sağ olsun.
Akşam