Beşiktaş için ikinci yarı bugün Trabzon maçıyla başlıyor. İlk maçta Trabzon favoriydi, bugün Beşiktaş. Bize uymayan Abdullah Avcı, Trabzon’a gitmişti ama parasını hâlâ bizden alıyordu!
Ve son günlerde Trabzon’a anlamını hala bulamadığım bir hava pompalanıyordu. Beşiktaş transfer döneminde çamura saplanmış son model Porsche gibiydi. Bir topçunun peşine takılı kalıp patinaj çekti. Son 100’de Cengo imza attı ve sahaya bizi ilk yarıda lider yapan arkadaşlarla çıktık!!!
Son dönem futbol bilginlerinin diliyle 4-1-3-2 diye bir dizilişle çıkmıştı Beşiktaş ama bildiğin 4-4-2’ydi görüntü.
Beşiktaş ilk 15 dakikada hazine arayan defi ne avcıları gibiydi. Didik didik açık arıyordu Trabzon defansında. Atağa çıkışlarında ise Bülent Ersoy’un yelpazesini andırıyordu adeta. Ferah ferah rahatlıyorduk. Sonra 50 metre deparında Ekuban’la yarışan Rıdvan’ın arka adalesi attı. Ekuban da oyundaki topu dışarı... Büyük centilmenlik örneğiydi. Rıdvan’a acil şifa, Ekuban’a büyük alkış.
15’ten sonra Trabzon’un ufak ufak gelmeye başladığını ve 1 tane yüzde 100’ü Ersin’in kurtardığını belirtelim. Larin’in ceza sahası içinde topla buluşmalarını, acelecilikle itham edebilirim. Lakin aynı şeyi Aboubakar için söyleyemem. Adam soğukkanlı ve havada asılı kalan cinsten. N’Sakala orta yapmadan önce öyle bir çıkışımız vardı ki orta sahadan, Aboubakar o kafayı öyle vurmasa ayıp ederdi: 1-0.
Çok adamla 2. golü ararken ani gelişen Trabzon atakları tehlikeli oluyordu. Orta sahadan çabuk çıkıyor, boşluk buluyor, rahat geliyorlardı. Onlardan birinde, bir ceza sahası dışı şutunda top, 3 bant bilardo topu gibi filelere gitti. Vida’ya, Montero’ya ve Ersin’e çarpıp, skor 1-1 dedi.
İkinci yarı başında “Baskın basanındır” mantığıyla sahamıza kümelenmeye çalıştılar ama Beşiktaş iade-i ziyarette gecikmedi. Orta sahalar çabuk geçildiğinden maçın temposu düşmüyordu. Anlamsız bir ceza sahası içi uyurgezerliği pahalıya patladı bize. Nwakaeme çizgi üstünde büyü yaptı adeta: 1-2.
Artık risk almak zamanıydı. Zaten riskli oynuyorduk ya! İşi “Danger” boyutuna çekmeliydik. Bir de Uğurcan’ı geçmeliydik açıkçası. Üst üste 3 top çıkardı arkadaş. 70’ten sonra tek kaleye döndü maç, Dorukhan kızardı. Ve maçı isteme arzumuz devam ediyordu. Maçı ayakta seyrediyoruz desek yeridir. Kaç gol kaçtı belli değil. Ne demişler, “Kadın sevecek, top isteyecek.”
DİPNOT: Kimse Abdullah Avcı güzellemesi yapmasın. Avcı, yatsın kalksın Uğurcan’a dua etsin.
Akşam
