Aynı Takımla Oynanan 3 Günde 1 Maçlarının İkincisindeyiz
İlkinde mağlup olan takım, kendini ispat etmek istercesine, alışılmış oyun düzenini terk ederek Beşiktaş'a kafa tutmaya çalışarak, sahaya iyice yayılmıştı. Beşiktaş kendisine diklenmeye çalışan rakibine öyle bir pres yapıyordu ki Başakşehir'i tebrik etmekle beraber, "Kasaplarda yürek bedava mı satılıyor?" diye düşünmekten alamadım kendimi.
Zira Daha 22. Dakikada 2-0'ı Yakaladı Beşiktaş
Aboubakar 1, Vida yakar 2. Vay anam vay. İşin en güzel yanı; Beşiktaş'ın skora rağmen hala hücum oyununu eyleme dönüştürmesiydi ki hep beraber alkışlıyorduk. İkinci yarı Aboubakar'ın çıkmasıyla oyun kurmakta zorlandı Beşiktaş. "Aboubakar oyun kurucu mu?" diyeceksiniz ama oyun onun üzerine kurulu olduğu için şey ettirdim! Bu oyun sahnesi içinde 2-1'i yakaladı Başakşehir.
Atiba'sız orta sahayı hala kabullenemediğimden, bizatihi de düştüğünden tam çemkiriyordum ki Atiba oyuna girdi. Orta sahadaki düşüş ve yeterli geri gelmeyiş 2-2'ye getirdi maçı. Maça da uzatmayı. "Uzatma!" dedikçe "Uzatmaya gidenlerin uzatılanları görmeyişine kitap yazarım" diyordum ki Ljajic'in uzattığı topa ayağını uzatan Larin, topu uzak köşeye uzatıyordu: 3-2. Maç da artık "Uzatmayın, uzamam" diyordu.
