İlk 11’de her hafta değişik bir topçu görmek artık sürpriz sayılmıyor Beşiktaş’ta.
Kah taktik icabı kah mecburiyetten. Bu sefer de ne zamandır “Bu adam nerede?” diye sorduğumuz Atiba’yı görüyoruz Kadıköy’de. Aslında iyi de oldu. Medel’in yokluğunda ilaç gibi gelebilir. Lakin Ljajic’in ilk 11’in dışında durması biraz tuhaf gibi gözüküyor. “Santrfor özlemi” diye şarkı yapılsa bu maçta hit olur herhalde. Zira o mevkide Babel’e görev verilmiş. Ne diyelim hayırlısı.
++++++++++
İlk dakikalar Beşiktaş adına, Rakip yarı sahada baskı parolasıyla topa sahip olmak gibi gözükse de, Pas hataları gidişata çomak sokuyordu. Kalabalık uğultulardan da güç alan F.Bahçe istekli oynuyor gibi gözükse de, Oğuzhan ve Caner’in uzun toplarının mesafelerini ayarlayamaması en büyük şanslarıydı.
İlk 15 dakika itibarıyla kendini habire yere atan oyunculara tanık olduk, o kadar. Aynı dakika içinde de ilk gol pozisyonu onlardan geldi. Sonra bir ara hatalı geri pas yakaladı Babel. Güzel de vurdu. Tam da gol diye ayağa kalkıyorduk ki Biri ayağını topa uzatıvermiş iyi mi!
Bir ara maç Şile’nin deli, git-gel dalgalarına döndü. İki takım da ikili üçlü hücumlarla kaliteyi yükseltmese de, Heyecanı yukarıya taşıdı.
30 metreden vurdukları bir top var, direkten dönen. Bizim topçuların bunu kırılma noktası diye algılaması lazım. Derken!!!!! Babel iyi anlamış mevzuyu. Ayağından öyle bir bazuka çıkardı ki, Rusların S-400’leri hava. Top asılı kaldı ağlarda iyi mi: 0-1.
İkinci yarı iki takım için de maç sanki 0-0’mış gibi başladı. Laf aramızda bu durum Beşiktaş’ın işine geliyordu. Bu ne oynatmama taktiğiydi, Ne de uyutma. Ne de skorun üzerine yatma. Top oynamaya çalışan bir takım vardı sahada. En azından buna karakterli futbol diyebiliriz.
60’a kadar iki yüzde yüzümüz var. Onları söylemiyorum bile. 68’de Oğuzhan-Ljajic değişikliğine gitti Şenol Hoca. Zaten 70’ten sonra da maç, Panik, acele, çabuk kavramlarının içinde buldu kendini.
Zaten F.Bahçe’nin golü buralarda dolaşırken geldi. Ayew’in kafası Karius dahil, Hiç kimsenin beklemediği köşeye gitti: 1-1
Golden sonra yazacak fazla bir şey kalmadı bize. Bu bölümden sonra geriye, Biraz hırs, Azıcık “1 puan iyidir” havası, Bir tutam da futbol kaldı. Ne diyelim?
Umut hep yanı başımızda!!!
Akşam
