Süper Lig’de İstanbul’un 3 Büyüklerinin Bu Kadar Geride Kalması Pek Rastlanılacak Bir Durum Değildi
Ligin bitimine 4 ay kalmasına rağmen üçü birden şampiyonluk yarışına havlu atmış durumda. Üçü de teknik adamlarıyla yollarını ayırdı. Peki teknik adam ayrılıklarından sonra yapılan hamleler bir plan dahilinde miydi yoksa kervan yolda dizilir mantığı çerçevesinde miydi?
Gelinen Noktaya Baktığımızda “Saldım Çayıra Mevlam Kayıra” Yolunun Denendiğini Görüyoruz
Galatasaray’da yardımcı teknik direktör olarak göreve başlaması planlanan Domenec Torrent’in, Fatih Terim’in ayrılmasıyla birlikte direkt birinci adam olması bunun bir örneği. Beşiktaş’ta Sergen Yalçın’ın ayrılmasından sonra ise bir iki maçlığına durumu idare etsin diye göreve getirilen Önder Karaveli ile sezon sonuna kadar sözleşme yapılması yine ortada bir B planının olmadığını gösteriyor. Fenerbahçe yönetimi ise plansızlık konusunda artık uzmanlaşmış durumda. 3.5 sezonun yaklaşık 1 sezonu geçici teknik adamlarla devam edilmiş. Gönderilen teknik adamın yerine getirilen hiç kimse kendisini bir sonraki sezona atamamış.
Ligin son iki sezonuna bakalım; geçen sezon Beşiktaş, Sergen Yalçın ile şampiyonluğa ulaştı. Bu sezon ise büyük bir sürpriz yaşanmazsa Trabzonspor şampiyon olacak. Peki bu iki dönemin birbirine benzer yönleri nelerdir? Evvela Sergen Yalçın, Beşiktaş’ta göreve başladığında dibe vurmuş bir takım vardı. Abdullah Avcı’dan görevi alan Sergen Yalçın, kendi döneminde takımı ayağa kaldırarak gerçek kimliğine büründürdü. Bu, bir sonraki sezon için bizlere ipuçları veriyordu. Ayrıca futbolcular da, yönetim de, kamuoyu da bir sonraki sezon görevin Sergen Yalçın’da olacağını biliyordu. Herkes pozisyonunu ona göre aldı. Futbolcu da iplerin kimin elinde olduğunu görüyordu. Nitekim bir sonraki sezon Sergen Yalçın, Beşiktaş’ı şampiyon yaptı. Tabii sonra neden devam edemedi denilebilir; ancak, başarıyı yönetme mahareti ve istikrarlı başarı dediğiniz şey başlı başına ayrı bir yazı konusu.
Gelelim Trabzonspor’a; Abdullah Avcı, dibe vurmuş takımı Eddie Newton’dan devraldı. Önce dağınık ortamı toparladı. Ahmet Ağaoğlu’nun hocanın bir dediğini iki etmeyerek geçen sezonun devre arasında başlattığı transfer hamleleri geldi peşinden. Bu süreç bize yeni sezon için ipuçları veriyordu. Yine yönetimin adeta anahtar teslimi şeklinde futbol takımını Abdullah Avcı’ya bırakması, hocanın takım üzerindeki otoritesini, hakimiyetini artırdı. Futbolcular da yeni sezonda Abdullah Avcı’nın olacağını biliyordu. Ve yeni sezonda bordo-mavili takımın geldiği nokta ortada.
İki benzer süreci neden anlattım; şimdi üç büyüklerin başında Domenec Torrent, Önder Karaveli ve İsmail Kartal var. Bu yazıyı okuyan herhangi birisi, bu 3 teknik adamdan birinin dahi gelecek sezonda takımın başında kalacağını söyleyebilir mi? Peki bizler bunu görüyoruz, biliyoruz, futbolcu görmüyor mu? Bununla birlikte, Sergen Yalçın ve Abdullah Avcı, bir sonraki sezona taşıyabilecekleri oyun için bir önceki yarım sezonu fırsat olarak kullanmışken, diğer 3 teknik adam için bu söz konusu mu? Dolayısıyla buradan başarı çıkmaz.
Önümüzdeki sezona dair ne bekleniyorsa, 3 büyük kulüp de hamlelerini bugünden yapmalı. Teknik adamsa teknik adam, kadroysa kadro... Yönetimler tam da bunun için varlar. Yoksa günü kurtarmak adına yapılan hamlelerin hüsranla sonuçlandığına daha ne kadar şahit olacağız? Bu sezon kaybedilecek 4 ay, gelecek sezonunda prematüre başlamasına neden olacaktır. Sezon başlarında alelacele kurulan kadroların sonuç getirmediğini daha kaç kere tecrübe edeceğiz? Gelecek, geçmişin içindedir...
