Ligin ilk yarısının sonu diye mi kilitlensek,
Yoksa Sivas’ın soğuğuna mı?
Bilemedim.
Bilmem kaçıncı kere Galatasaray’ın başına getirilen Fatih Terim’e mi ‘Hoş geldin’ desek!!!
Yoksa Dinamo Kiev’den transfer edilip, defansımıza daha bir anlam katan Domagoj Vida’ya mı?
Bilemedim.
‘Arda Turan, Beşiktaş’la anılıyor’ diyorlar,
Arda kaçıncı yarda onu da bilemedim.
Lakin bildiğim tek şey var,
O da bu maç.
Zor olan ve kesinlikle almamız gereken. Buyurun.
***
Şenol Hoca’nın, Negredo’yu ilk 11’de başlatarak daha çok zaman ayırdığını,
Medel ile orta sahayı daha bir sardığını,
Velhasılı Osmanlı maçındaki kadroyu bozmadığını gözlemliyoruz.
Maçın hemen başında Pepe’nin sayılmayan golü var.
Yan hakemin teleskopunu(!) ararken gözlerimiz, Sivas atağa kalktı.
25 metreden topa vurdurduğumuz yetmiyormuş gibi,
Bir de Fabri tuttuğu topu bırakınca maça 1-0 geride başladık.
Golden sonra geriye yaslanan Sivas,
‘Beşiktaş kapanan takımlara karşı zorlanıyor’ tezini bir kere daha denemek ister gibiydi.
Çekildikçe çekildi.
Öyle ki bir ara Beşiktaş ceza sahasının içinde cirit atmaya başladı neredeyse.
Altı pasta ‘Gel-git’lerdeydik hep.
Yine bir gün ceza sahasının içindeyiz,
Talisca topla geziyor,
Çocuğa sağdan bir TIR çarptı.
Öyle böyle değil ha!
Bodoslama.
Hayır! Cüneyt Çakır’ın verdiği penaltıya niye itiraz ettiler onu anlamadım.
Topun başına geçen Negredo, üzerindeki baskıyı da topu da sağ üst köşeye gönderiverdi: 1-1.
Ne gariptir golden sonra baskı hafifledi,
Sivas öne çıkmaya başladı.
Ama bu sefer de ilk yarı bitti.
Nedendir bilinmez Negredo’yu çıkartıp, Cenk Tosun’u alarak başladı Şenol Hoca ikinci yarıya.
İlk başlarda baskılı gibi gözüksek de 60’ıncı dakikadan sonra orta sahalar boşaldı.
Ve karşılıklı ataklar hızlandı.
Bu periyotta Sivas’ın bir topu da direkten döndü.
Orta sahamız yaratıcı bir şeyler yapmak zorundaydı ve ivedilikle kan değişikliği gerekiyordu.
Bu minvalde Oğuzhan girdi oyuna,
Atiba çıktı.
Oyun hareketlenir diye bekledik ama nafile sevdalar.
Son koz olarak Lens girdi oyuna.
O kadar durgundu ki Beşiktaş,
Cüneyt Çakır bile düdükleri ağır çekim çalıyordu.
Geriye dönüşlerimiz zuldü,
Pozisyon veriyorduk,
Ve alarm zilleri çalıyordu.
Hem bu maç için hem sezon için.
Ve 83’üncü dakikadaki ilk kornerlerinde gol yedik. Maşallah!!!
Akşam
