Bir gece operasyonuyla geldiler! Gelirken tüm yağmacı ve talancı silahların kuşandılar. Maskelerini aldılar yanlarına. Geldikleri bu yerin tüm gelenek, görenek ve yaşam biçimlerini hiçe saydılar. Halkını küçümsediler ve önemsemediler. Gözlerini yağmalayacakları ganimetlere diktiler. Sadece bunun için, en bıçkın ve eli çabuk adamları ile en kalpazanlarını da getirdiler beraberlerinde.
Hesaplarını yağmalayacakları topraklar için yapmışlar, projelerini ona göre planlamışlardı. Hayallerindeki bu yağma için, sadece yerli işbirlikçilere ihtiyaçları vardı. Onu da kısa zamanda bulacaklarını biliyorlardı. Geçmişte Şişli de böyle yapmışlardı. Beşiktaş’ta niye olmasındı. Neticede bunlarda insandı ve onlarında ihtiyaçları ve beklentileri vardı. Kendilerinde bunları karşılayacak her türlü olanak mevcuttu. Üstelik öyle güçleri arkalarına alarak gelmişlerdi ki, onlara göre kimse bu gücün karşısında dayanamazdı.
Önce mezheplerine, memleketlerine ve ihtiyaçlarına göre kategorize ettiler Beşiktaşlıları. Sonrada gel gel yapmaya başladılar. Gelen geleneydi, öten öteneydi, satan satanaydı birbirlerini ve çok kolay olmuştu teslim almak bu ilkesizler Cumhuriyetini. Bel kemikleri yoktu sarı benizlilerin. Cem evinde semah yapıp ertesi gün Eyüp Sultan da huu çekip, Edirnekapı’da zikir yapabiliyorlardı. Tüm kiliseler, Sinagoglar, havralar ve türbeler onların siyaset alanıydı.
Tüm mabetlere destek yağdırıp dini bütün müminler olduklarına inandırmaya çalıştılar ve başardılar da. Dini enstrümanları kullanmak siyasette zemin kayması yaratmak işlerine geliyordu. İsteyeni Hacı Bektaş’a isteyeni Mevlana’ya, isteyeni Kıbrıs’a, isteyeni Kapadokya’ya götürüp yedirip içirip deve sırtında gezdirdiler.
İftarları da lokmaları da, ramazanları da, Muharremleri de, Aşure kazanlarını da alet ettiler siyasetlerine. Koca CHP’nin küçücük insanlarını da küçücük taşeron ücretleriyle boyun eğmeye alıştırmışlar ve şükretmeyi de öğretmişlerdi bu arada. Kimse kafasını kaldıramıyor, işten atılan ve dövülen Beltaş’taki işçilere kimse sahip çıkamıyordu. İşi bildiklerinden devlet erkânı egemenlere karşı da saygıda kusur etmiyorlardı. Kırmızı halılar serip bando mızıkayla karşılama törenleri düzenliyorlar ve bunu bile beslemelere alkışlatabiliyorlardı.
Belediye meclisindeki görev bölümünü de istedikleri gibi dizayn ettiler. İş bilmez, hesap bilmez ve de halden anlamaz bu meclisten de istediği yetkileri almaları da çok kolay oldu. Üstelik bayram ve seyranlarda 4. Kattaki ulufe dağıtan DERİN adamın kapısında kuyruk olup iaşe alma geleneğini yaratmakta çok zor olmadı, bu iş bilen sarı benizliler için.
Tahmin ettiklerinden de kolay teslim aldıkları Beşiktaş’ta her şey istedikleri gibi giderken, gizli planları da iyice olgunlaşmaya ve ihtirasları da ortaya çıkmaya başladı. Önce Barbaros Meydanını sonra kentsel dönüşüm dedikleri kent yağmasını çıkardılar ağızlarından bakla olaraktan, sonra esnafın işgaliyelerinden rant sağlama planları döküldü ortaya. İhtirasları akıllarının önüne geçmeye başladı. Yollardan kaldırımlardan deli Dumrul misali haraç almaya kalktılar ve bu durum hata üzerine hata yapmalarını getiriyordu beraberinde. Ne yaparsa yapsınlar gizlenemiyordu ihtirasları, ışıltılı yılbaşı akşamları tüm çıplaklığıyla sergiliyordu bu hovardalıklarını ve gizli planlarını.
Allah’ın sopası yok derler ya; İşte birden aniden gelen şansızlıklar önce imal edildikleri ana yurtları Şişli’de işleri karıştırdı. Sonra bu karışıklığın yansıması Beşiktaş’a sıçradı. Karanlık görüntüler sergilemek zorunda kalıp kamusal suç işlediler. Arkadan Sipahi ocağında ikinci yanlışı yaptılar ve düğüm oldular. Geri dönemeyecekleri yanlışlar ve çıkmaz sokaklar onları beklemekte her an şarampole yuvarlanmaları yada, kendi kendilerini imha edecekleri günler uzak değil.
Geldikleri gibi yine bir gece operasyonuyla gitmelerini diliyorum.
O günlerde buluşmak üzere kalın sağlıcakla.
